Διαβάστε την ομιλία μου παρακάτω:
Φίλες και φίλοι, καλησπέρα σας.
Η ποιότητα της Δημοκρατίας και το επίπεδο του πολιτισμού σε μία κοινωνία, κρίνονται και βαθμολογούνται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους αδύναμους, τους ανυπεράσπιστους, όλες και όλους εκείνους που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις διάφορες μορφές βίας απ΄ όπου κι αν προέρχονται.
Αναμφισβήτητα τα πλέον αδύναμα και ανυπεράσπιστα πλάσματα γύρω μας, είναι τα παιδιά.
Και με την παρέμβασή μου στην αποψινή μας εκδήλωση, θα ήθελα να αναφερθώ λόγω της εμπειρίας και της δράσης μου στις στρατηγικές καταπολέμησης της βίας κατά των ανηλίκων.
Η βία κατά των παιδιών έχει πολλές μορφές. Είναι η σεξουαλική βία και ο βιασμός, η λεκτική και ψυχολογική βία και τέλος η σωματική βία. Μπορεί οι μορφές αυτές της βίας να φαίνεται ότι διαφέρουν μεταξύ τους. Η εμπειρία λέει ότι δεν διαφέρουν. Όχι μόνο γιατί τα θύματα είναι πάντα παιδιά αλλά και γιατί οι θύτες έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Επιλέγουν με τον ίδιο τρόπο τα θύματά τους και διαπνέονται από μία νοσηρή αντίληψη. Εκμεταλλεύονται τη μυϊκή και την πνευματική τους υπεροχή έναντι των θυμάτων τους, για να επιτύχουν το στόχο τους.
Φίλες και φίλοι, θα ήθελα να ξεκινήσω με τη σεξουαλική βία και τους παιδοβιαστές. Δεν περνάει ημέρα που να μην ενημερωθούμε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τα τραγικά αυτά περιστατικά, που προσλαμβάνουν τρομακτικές διαστάσεις. Πολλές και πολλοί από εμάς θα αναρωτιούνται: Μήπως ήταν πάντα έτσι η κατάσταση και απλά σήμερα αναδεικνύονται όλα στην επικαιρότητα από τα Μέσα Ενημέρωσης; Θα συμφωνήσω ότι αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή βρίσκεται στην έκπτωση αρχών , αξιών και ιδανικών που διαπνέει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Στον θεσμό της οικογένειας που δεν διαδραματίζει το ρόλο που διαδραμάτιζε μέχρι και στο πρόσφατο παρελθόν στην προστασία των παιδιών και στη μεταλαμπάδευση του ήθους. Στο κέρδος που είναι τεράστιο από τη σεξουαλική εκμετάλλευση των ανηλίκων. Αλλά και στην εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία χρησιμοποιείται ως εργαλείο από τους θύτες για να επιτύχουν τους στόχους τους. Δεν είμαστε κατά της τεχνολογίας. Το αντίθετο. Αλλά εδώ είναι καλό να θυμηθούμε τι έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες Ότι «η σοφία χωρίς αρετή είναι πανουργία». Δεν έχει λοιπόν σημασία μόνο το να κατέχεις τη γνώση. Το σημαντικότερο είναι πως τη χρησιμοποιείς. Και στο σημείο αυτό ο καθένας και η καθεμία μπορεί να αναρωτηθεί: Οι πλατφόρμες στο διαδίκτυο που αποκομίζουν τρισεκατομμύρια δολάρια κέρδος ετησίως, δεν θα μπορούσαν να τοποθετούσαν ειδικά φίλτρα που να εμποδίζουν τη χρήση του διαδικτύου που αποτελεί από τους θύτες εργαλείο και μέσο για τη σεξουαλική εκμετάλλευση, την κακοποίηση και τον παιδοβιασμό των ανηλίκων; Η απάντηση είναι δική σας.
Φίλες και φίλοι, έχω την τιμή να είμαι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά του bulling και επικεφαλής του μεγαλύτερου εκπαιδευτικού προγράμματος κατά του σχολικού εκφοβισμού στη χώρα μας.
Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να σας καταθέσω την εμπειρία μου αλλά και τις προτάσεις μου για την καταπολέμηση της βίας κατά των ανηλίκων.
Ο εκφοβισμός των παιδιών απασχολεί δυστυχώς πάρα πολύ έντονα όλο και περισσότερο την κοινωνία, την πολιτεία, την εκπαιδευτική κοινότητα και την οικογένεια. Και πρέπει όλες και όλοι μας, ανεξάρτητα από το ρόλο που διαδραματίζουμε και τη θέση που βρισκόμαστε σε αυτή την αλυσίδα, να είμαστε όχι απλά ευαίσθητοι ως προς την αναγνώρισή του, αλλά πάρα πολύ σωστά ενημερωμένοι και ως προς την έγκαιρη αντιμετώπισή του.
Συχνότερα ο εκφοβισμός ταυτίζεται με το σχολικό περιβάλλον, αλλά μπορούμε να τον συναντήσουμε και σε πάρκα, σε πλατείες, σε δρόμους αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η απουσία παιδείας και καλλιέργειας με την ευρεία έννοια, αλλά και η απομάκρυνση της οικογένειας από τα παιδιά, έχουν οδηγήσει συχνά στο να παρατηρείται στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας μεγαλύτερη «αναγνώριση» και «αποδοχή» για την αρνητική παρά για τη θετική συμπεριφορά, ενισχύοντας τις βάσεις για περαιτέρω εκφοβιστική συμπεριφορά.
Το αν ένας νέος άνθρωπος ή ένα παιδί θα προχωρήσει στον εκφοβισμό ή θα υπομένει το ίδιο αυτή τη νοσηρή κατάσταση, είναι τις περισσότερες φορές στενά συνδεδεμένο με τη σχέση του με την οικογένεια, τους γονείς του αλλά και με τους εκπαιδευτικούς του.
Κάθε γονιός, κάθε εκπαιδευτικός, μπορεί να διδάξει στα παιδιά τον σεβασμό αντί της επίδειξης δύναμης και την ενσυναίσθηση αντί της τοξικότητας.
Στο σημείο αυτό κρίνω απαραίτητο να παραθέσω κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τον εκφοβισμό που υφίστανται πολλά παιδιά στα σχολεία.
Σύμφωνα με έρευνα του χαμόγελου του παιδιού για το Bullying για τη σχολική χρονιά 2023-2024, διαφαίνεται πως ο σχολικός Εκφοβισμός έχει αυξηθεί σε σχέση με τη προηγούμενη σχολική χρονιά και συνδέεται με τη Φτώχεια και τις Ανισότητες. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε σχολεία πανελλαδικά δείχνοντας:
1 στα 3 παιδιά (35,5%) σε όλη την χώρα, δηλώνει ότι έχει δεχθεί εκφοβισμό
1 στα 3 παιδιά που δηλώνει ότι ξοδεύει πολλές ώρες σε οθόνες ημερησίως, βιώνει σχολικό εκφοβισμό 1 στα 4 παιδιά (26,6%), σε εθνικό επίπεδο, σε σύνολο Σχολικών Βαθμίδων, δηλώνει ότι, αισθάνεται πώς το σχολείο δεν του μαθαίνει να μην εκφοβίζει τους συμμαθητές τους.
Φίλες και φίλοι, θα πρέπει να αναρωτηθούμε στο σημείο αυτό, όλοι μας:
Ποια είναι τα μηνύματα που παίρνουν τα παιδιά από την κοινωνία; Από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης; Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Πόσο ευαισθητοποιημένοι είναι οι γονείς τους απέναντι στα φαινόμενα της κοινωνικής βίας; Ποια είναι η διαπαιδαγώγηση απέναντι στα παιδιά τους, για να μείνουν μακριά από αυτήν και να σταθούν με παρρησία απέναντί της; Πόσο καταρτισμένοι είναι οι εκπαιδευτικοί μας για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας; Μπορούν ή όχι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να διακρίνουν αλλαγές στη συμπεριφορά ενός μαθητή ή μίας μαθήτριας, τέτοια, που θα μπορούσε να οδηγήσει ένα παιδί σε μία βίαιη ή παραβατική πράξη;
Υπάρχει ή όχι στο βαθμό που πρέπει η ψυχολογική παρέμβαση και στήριξη από ειδικούς σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας, που αποτελεί τη βάση και για άλλες μορφές βίας;
Θα μπορούσαμε να θέσουμε πολλά ακόμη ερωτήματα. Αλλά θα ήθελα να σταθώ σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα που εμπίπτει και στις αρμοδιότητές μου και με το οποίο ασχολούμαι για περισσότερα από δέκα ΧΡΌΝΙΑ.
Πιστεύω ότι ο αθλητισμός, οι αρχές και οι αξίες του, μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της σχολικής βίας και κατά προέκταση και της οπαδικής και συνολικά της κοινωνικής.
Προσωπικά ,έχω την τιμή να είμαι επικεφαλής του μεγαλύτερου εκπαιδευτικού προγράμματος κατά του σχολικού εκφοβισμού στη χώρα μας. Είναι ένα εθελοντικό πρόγραμμα που το υλοποιεί το Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας, ένα πρόγραμμα βιωματικής εκπαίδευσης σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Έχουμε μαζί μας τους Έλληνες Ολυμπιονίκες , και κατά τόπους έχουμε και άλλες εθελοντικές οργανώσεις μαζί. Έχουμε επισκεφθεί πολλές περιοχές της χώρας, έχουμε πάει σε περισσότερα από 500 σχολεία, έχουμε απευθυνθεί σε πάνω από 80.000 μαθητές, γονείς ,εκπαιδευτικούς. Μέσω των δράσεων «Λέμε όχι στον σχολικό & διαδικτυακό εκφοβισμό» και «Σέβομαι τη Διαφορετικότητα» εργαζόμαστε στηρίζοντας τις Ολυμπιακές Αξίες, και μεταλαμπαδεύοντας όλα όσα μπορούν να εξαλείψουν τον εκφοβισμό και να ενισχύσουν την ευγενή άμιλλα, προωθώντας παράλληλα αξίες, όπως η ενσυναίθηση, η φιλία και η ευγενής άμιλλα.
Η υλοποίηση των προγραμμάτων αυτών σε εκατοντάδες σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα, παρέχει τη δυνατότητα έκφρασης ατομικά ή ομαδικά, με έμφαση στην ισότητα των ευκαιριών και μαθαίνει τα παιδιά να επιλύουν ειρηνικά τις διαφορές τους.
Γιατί η εκπαίδευση μπορεί να αρχίζει βέβαια από το σπίτι αλλά πρέπει να ενισχύεται συνεχώς και με άλλες δράσεις όπως αυτές που οργανώνουμε στο Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας μέσω των οποίων προσπαθούμε και εμείς να αφήσουμε ένα χρήσιμο αποτύπωμα στην κοινωνία. Το αποτύπωμα του Σεβασμού, των Ολυμπιακών Αξιών και της ενίσχυσης της Φιλίας.
Είναι σημαντικό να πούμε εδώ για τις δράσεις του υπουργείου Παιδείας και θρησκευμάτων σχετικά με το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας και του σχολικού εκφοβισμού στα σχολεία με τίτλο «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή»
Θα περιγράψω κάποιες δράσεις.
Διπλασιασμός των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία, ορισμοί υπευθύνων αντιμετώπισης σχολικού εκφοβισμού και ενδοσχολικής βίας, Θεσμοθέτηση Συμβούλου Σχολικής Ζωής σε κάθε σχολική μονάδα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Ενδυνάμωση και αύξηση χρηματοδότησης κατά 150% σε Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ) για ολοκληρωμένη και άμεση παρέμβαση, οριζόντιες επιμορφώσεις σε πάνω από 125.000 εκπαιδευτικούς σε σχετικά θέματα, 166 Νέα Προγράμματα Σπουδών που ενσωματώνουν έννοιες/αναλύσεις κατά της βίας και των διακρίσεων, δημιουργία τετραμελής ομάδας δράσης αντιμετώπισης περιστατικών με συμμετοχή ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών
Μια καινοτόμος δράση για την αντιμετώπιση καταστάσεων σχολικού εκφοβισμού είναι η δημιουργία της ψηφιακής πλατφόρμας για αναφορά περιστατικών – stop bullying.gov.gr, του οποίου έχω την χαρά να συμμετέχω στην εφταμελή εθελοντική επιστημονική επιτροπή.
Πρόκειται για μία πραγματική καινοτομία στη χώρα μας και είμαστε περήφανοι για τη συγκεκριμένη δράση η οποία υλοποιείται σε ελάχιστες χώρες της Ευρώπης. Αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελος της κοινωνίας. Ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πλατφόρμα μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά, αποτελεσματικά και προς όφελος των παιδιών τον τρόπο με τον οποίο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα περιστατικά εκφοβισμού, με θύματα τα παιδιά.
Θα σας αναφέρω τον πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας της πλατφόρμας, η οποία μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα για την προστασία των παιδιών.
Στην πλατφόρμα μπορούν να κάνουν αναφορές γονείς και μαθητές γυμνασίου. Για το δημοτικό η αναφορά γίνεται από τους γονείς των μαθητών/μαθητριών.
Η πλατφόρμα περιέχει πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση και την διαχείριση περιστατικών εκφοβισμού ανάλογα με την σχολική βαθμίδα, Σύγχρονη / ασύγχρονη επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς, τα στελέχη εκπαίδευσης και τις Ομάδες Δράσης, Εγκεκριμένα Προγράμματα και Εκπαιδευτικό Υλικό τα οποία σχετίζονται με τον σχολικό εκφοβισμό και την ενδοσχολική βία, χρήσιμο και πρακτικό υλικό για γονείς για να έχουν εργαλεία έμπρακτης υποστήριξης των παιδιών τους, χρήσιμο και πρακτικό υλικό για μαθητές.
Επιπλέον, για την περαιτέρω εξειδίκευση της πολιτικής πρόληψης, αξιολόγησης και παρέμβασης για περιστατικά ενδοσχολικής βίας η πλατφόρμα παρέχει πρωτόκολλα σε τέσσερα επίπεδα λήψης μέτρων:
1. Επίπεδο Σχολείου
2. Επίπεδο Εκπαιδευτικού
3. Επίπεδο Μαθητή/Μαθήτριας
4. Επίπεδο Γονέων/Κηδεμόνων
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι η προστασία των παιδιών και η στρατηγική καταπολέμησης της βίας κατά των ανηλίκων είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, που αφορά όλες και όλους μας. Την Πολιτεία που θα πρέπει να ενισχύσει το μέτρα στήριξης ανάλογων προγραμμάτων, όπως η πλατφόρμα που σας προανέφερα και να προχωρήσει σε συνεργασία με Περιφέρειες και Δήμους για την ευαισθητοποίηση των οικογενειών. Αλλά και στην ενημέρωση των γονέων, προκειμένου να μπορούν να αντιληφθούν έγκαιρα εάν τα παιδιά τους είναι θύματα βίας. Στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών, προκειμένου να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι αλλαγές στη συμπεριφορά μαθητών και μαθητριών που καταδεικνύουν ότι υφίστανται bulling. Στην ενίσχυση της αστυνόμευσης σε περιοχές όπου καταγράφονται περιστατικά βίας σε βάρος ανηλίκων σε πλατείες, πάρκα και δρόμους. Στην ενίσχυση των τμημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας και των υπηρεσιών της Δικαιοσύνης, που είναι αρμόδιες για τη βία σε βάρος των ανηλίκων. Αλλά κυρίως στην ανάπτυξη μίας μεγαλύτερης ευαισθησίας, στην ανάληψη πρωτοβουλιών από όλους και από όλες μας των ενδεικνυόμενων ενεργειών , όταν είμαστε βέβαιοι αλλά ακόμη και όταν υποψιαζόμαστε ότι ένα παιδί είναι θύμα βίας. Για ένα οφείλουμε να είμαστε βέβαιοι και βέβαιες και αυτό πρέπει να υπερασπισθούμε και να προασπίσουμε. Γιατί αυτό δείχνει η κοινωνική εξέλιξη. Ότι οι κοινωνίες αλλάζουν από τους ίδιους τους ανθρώπους.
0 comments